Spetter 3

De Splatoon-serie is een ijkpunt en een subversief binnen Nintendo. Een multiplayer shooter die in andere tijden ondenkbaar zou zijn geweest voor het huis van Mario, maar dankzij het vertrouwen in een kleine groep veelbelovende spelers een van Nintendo's belangrijkste eigenschappen is geworden. Met een veelbelovend eerste deel en een echt uitstekende tweede, leek er niet veel meer te bieden, maar Splatoon 3 is tentakel curling en heeft precies geraakt wat het moet raken om een volledige lancering te rechtvaardigen.

Laat me een paar verduidelijkingen maken voordat ik deze recensie lees. De eerste is dat als je een revolutionaire verandering in de structuur of mechanica verwachtte, je het kunt vergeten. Splatoon 3 voegt dingen toe, ja, maar de multiplayer is heel erg een voortzetting van Splatoon 2, en ik raad aan om onze recensie van het tweede deel te bekijken voordat je verder leest, omdat bijna alles hier nog steeds van toepassing is. Ten tweede, gezien de beperkingen van servertoegang in de dagen voorafgaand aan de release van de game, moet ik nog veel meer graven over multiplayer voordat ik mijn definitieve oordeel over dat deel geef, dat ik na een paar dagen open online spelen naar behoren zal bijwerken. Dat gezegd hebbende, zal ik beginnen met te benadrukken wat er echt het meest is veranderd aan de game: de nieuwe verhaalmodus.

De singleplayermodus van de Splatoon-serie was voorheen meer een leuke add-on of proeftuin om te oefenen met het gebruik van wapens en items wanneer we niet schieten (verf) in multiplayer, maar hier zijn meer elementen uit Splatoon 2's Octo-Expansion en de lore van de hele serie nodig om ons enkele antwoorden te geven over wat er met de mensheid is gebeurd en waarom deze oorlog tussen Inklings en Octolings. We hebben nu twee nieuwe gebieden: de stad Tintelia en de regio Alterna. De eerste dient als de belangrijkste hub voor online gameplay, evenals winkels voor wapens, outfits, accessoires en meer. Alterna, aan de andere kant, is waar de singleplayer-modus zal plaatsvinden. In deze regio gaan we op pad om een oude man in de problemen te helpen met behulp van Agents 1 en 2. Sommige bekende personages keren terug en er zijn enkele nieuwe toevoegingen, maar het lijkt erop dat er meer dan één verrassende wending zal zijn die je zelf zult moeten ontdekken.

Wat ik je kan vertellen is dat deze verhaalmodus een afgemeten en adequate progressie heeft die, hoewel het dient als een opmaat of een moment van opluchting voor de online games, een goede handvol uren biedt om te genieten van tientallen stadia die we via Pulportales bereiken. Het probleem is dat we om er toegang toe te krijgen eerst een massa versteend plasma moeten elimineren dat we alleen kunnen verwijderen met behulp van onze kleine zalmachtige bekende: de cenutrine. Deze kleine metgezel voedt zich met de rode kaviaar die we in Alterna verzamelen en waarmee hij zichzelf oplaadt met energie om de plasmakern te doden (en zo nieuwe wegen te openen).

De cenutrin markeert ook verborgen voorwerpen op de kaart, dus wanneer er een uitroepteken boven zijn hoofd verschijnt of hij rent van je rug naar een willekeurige plek, schiet dan de grond naast hem om de verrassing te onthullen. In de loop van zes zones zullen we een verscheidenheid aan uitdagingen overwinnen, variërend van het bereiken van de finishlijn door onderweg de octolings uit te schakelen, tot het krijgen van alle rode kaviaar in de tijdslimiet, tot het bewegen langs rails tijdens het schieten om het pad te openen voordat je in de leegte valt.

Glijden door inkt is altijd leuk geweest, maar het ontwerp van sommige van deze niveaus heeft ervoor gezorgd dat we onze hersenen pijnigen om naar het volgende checkpoint te gaan (er is een bepaalde met verborgen schakelaars waardoor ik langer vastzat dan ik wil toegeven). De nieuwe inktspringen monteur stelt ons in staat om iets hoger te reiken en dit is ook terug te zien in de manier waarop de podia zijn opgebouwd. Het is moeilijk te geloven dat met zoveel levels en slechts een paar kleine extra functies het spel zo veel kan worden uitgebreid. De sprong- en inktduik kan je uit sommige slachtoffers halen in vriendschappelijke wedstrijden, dus zorg ervoor dat je ze perfect onder de knie hebt voordat je ze opent.

Deze nieuwe vaardigheden zouden niet logisch zijn als de besturing van Splatoon 3 niet al geweldig was. Of je nu in handheld-modus speelt of op het dock en de tv, de bediening, het richten en de beweging van personages zijn soepel, vloeiend en nauwkeurig. Hoewel de gyroscoop een stuk sneller is om te draaien en te richten, raakte ik er snel aan gewend om ermee te spelen. Je kunt de gevoeligheid van de bedieningselementen in evenwicht brengen, afhankelijk van hoe je gebruikt of waar je op de Nintendo Switch speelt, dus ik heb hier niets dan goede dingen te zeggen.

Hoewel de meeste wapens en gadgets om tegenstanders zoals de omgeving te inkten er al eerder zijn geweest, zijn er een paar om in de gaten te houden, maar het beheersen ervan is een heel andere zaak. De startuitrusting wordt "elite" genoemd, maar het kleine pistool waarmee we beginnen heeft een zeer beperkt bereik, maar een goede vuursnelheid. Splatoon 3 nieuw primair wapen is de "inktboog". Dit is een zeer krachtige maar langzaam te herladen triple shot boog, die horizontaal kan vuren tijdens het lopen of verticaal als je schiet tijdens het springen. Het doet veel schade, maar is moeilijk om mee te mikken. Waar een penseel of een blaster is, al het andere terzijde. Er is ook een nieuw speciaal wapen vergelijkbaar met een bazooka dat we kunnen oppakken, hoewel het een eenmalig gebruik is en op het juiste moment moet worden gebruikt om effectief te zijn.

Hoewel niet alle multiplayer-modi vanaf het begin beschikbaar zijn (in feite moet je wanneer je begint de tutorial doen voordat je naar de territoriale modi gaat), zijn ze allemaal bekend. Om toegang te krijgen tot de multiplayer komen we binnen vanuit de Lobby, een lobby waar we het type spel kiezen dat we willen spelen. Territorials (Turf Wars) zijn 4 tegen 4 sessies waarin ons team degene moet zijn die de meeste inkt heeft verspreid voordat de tijd om is, op hetzelfde moment dat we de inkt bedekken die de rivalen bevlekt en ze uit de arena halen door verf op hen te schieten. Tijdens de speelsessies waren er een aantal verschillende maps, en de afwisseling en breedte is welkom. Het feit dat we in het begin overal met de drone kunnen inzetten, kan aanleiding geven tot strategieën die zullen komen zodra de game is uitgebracht, dus het kan interessant zijn om de competitieve kant in de gaten te houden.

Salmon Run is de coöpmodus voor vier spelers waarin we hordes zalmachtigen moeten uitroeien terwijl we zoveel mogelijk rode kaviaar pakken. Nogmaals, ik miste een goed teamcommunicatiesysteem, maar hopelijk werkt SplatNet 3 hier te snel. Competitieve Anarchy-modus waar ik op dit moment niet over kan praten, omdat deze ontgrendelt op niveau 10 en ik geen kans heb gekregen om het te bereiken, maar het behoudt nog steeds de speciale spelmodi zoals Tower.

Splatoon 3 is zowel een vervolg als een toegangspoort tot de serie, omdat het gameplay heeft die je snel leert en waar je tijd aan zult besteden als je het meeste uit het spel wilt halen. Het is een goed afgeronde multiplayer-titel die heeft geluisterd naar een community die ook een grotere singleplayer-ervaring eiste, en het heeft meer dan geleverd. Er was weinig toe te voegen aan het systeem zonder dat het ergens uit balans raakte, maar alles wat wordt toegevoegd, creëert gewoon nieuwe lagen gameplay en de belofte van vele uren online plezier. Is Splatoon 3 bijna hetzelfde als voorheen? Misschien, maar dat "bijna" is ook vrijwel zeker beter.