Rollerdrome: Een interessante combinatie van stijl, schaatsen en slachten

In de loop der jaren is de ontwikkelaar Roll7 praktisch synoniem geworden met skateboarden, grotendeels dankzij de briljante OlliOlli-franchise. Maar na de lancering van de meest recente installatie in diezelfde serie (OlliOlli World), is het team op zoek naar een nieuwe IP. Fans die van Roll7's benadering van schaatsen houden, zullen blij zijn om te horen dat deze game in een vergelijkbare geest is en zelfs een bekende kunststijl heeft. Waar ik het over heb, is de aankomende Rollerdrome, een game waarmee ik de luxe heb gehad om hands-on mee te gaan voorafgaand aan de lancering in augustus.

In tegenstelling tot OlliOlli, dat zich afspeelt in een wereld van inclusief skateboardplezier, heeft Rollerdrome een meer volwassen en sadistisch uitgangspunt. Dit spel draait om een futuristische bloedsport die bekend staat als Rollerdrome, en het is hier dat deelnemers de taak hebben om op rolschaatsen door een arena te ritsen, terwijl ze tegelijkertijd trucs uitvoeren en verschillende aanvallers neerschieten op een slow-motion, Matrix-achtige manier. Het is een zeer unieke ervaring die een goede balans heeft tussen vermakelijk plezier en uitdaging.

Het spel is opgesplitst in verschillende niveaus die de stadia van het Rollerdrome-toernooi van 2030 weerspiegelen. Je begint met kwalificatierondes en gaat continu door met als doel de finale te bereiken, waar het prijzengeld en de titel van kampioen worden uitgereikt. De vangst is dat het spel steeds moeilijker wordt naarmate je verder komt, met nieuwe vijandelijke typen toegevoegd die het steeds uitdagender zullen maken om niet alleen te overleven, maar ook om je trucvermenigvuldiging bij te houden.

En dit brengt me bij hoe de gameplay werkt, want je moet niet alleen hordes vijanden verslaan die elk level bevuilen, door ze neer te schieten met een selectie vuurwapens (dual-pistols, shotgun, granaatwerper), maar je moet ook trucs uitvoeren. Dit is niet alleen voor stijl - hoewel het helpt om er cool uit te zien - maar als een methode om munitie te verdienen, omdat er geen munitiedruppels zijn, verdien je gewoon munitie door rond elk niveau te draaien, te draaien en te malen. Vijanden laten wel gezondheid vallen, wat cruciaal is om in leven te blijven, maar dat is alles. Je denkt misschien dat het hebben van een trucsysteem en een schietsysteem voor nogal verwarrende gameplay en bedieningselementen kan zorgen, maar Rollerdrome gaat hier heel goed mee om en biedt een bedieningsschema dat zowel intuïtief als gemakkelijk te begrijpen is. Dit komt omdat beweging en richten grotendeels voor je wordt gedaan, alles wat je hoeft te beheren is de richting waarin je kijkt en ook springen, bedriegen en daadwerkelijk schieten, wat allemaal wordt gedaan door op knoppen te tikken, analoge sticks te vegen en trekkers te trekken bij het spelen met een controller.

De gameplay zelf is erg leuk en heeft veel diepgang, niet alleen vanwege de besturing, maar ook vanwege het levelontwerp (dat verschillende unieke niveaus biedt die zich op verschillende locaties afspelen) en de zijdoelen die worden gepresenteerd. Ik zal zeggen dat het krijgen van een checklist aan het begin van het level niet bepaald de meest aangrijpende manier is om zijdoelen te presenteren, maar de aard van elke uitdaging en hoe ze je vragen om anders te spelen of iets te doen dat je waarschijnlijk niet normaal zou doen (zoals een vijand elimineren tijdens het uitvoeren van een specifieke truc), houdt de gameplay fris - zelfs als ze een beetje moeilijkheid missen en kunnen worden voltooid zonder een zweet vaak.

Omdat ik de vijandelijke variëteit al een paar keer eerder heb genoemd, is het de moeite waard om precies op te merken waar ik het hier over heb. De vijanden variëren van eenvoudige baton-zwaaiende kerels die je zullen willen knuppelen terwijl je voorbij schaatst, tot het volgen van sluipschutters die enorme schade aanrichten, tot afgeschermde, homing raket lancerende zware vijanden, en meer. Om deze verzameling vijanden het hoofd te bieden, moet je door je verscheidenheid aan wapens bladeren om bij de juiste gelegenheid te passen, omdat dubbele pistolen niet veel goeds zullen doen tegen vijanden van het oproerschild, en evenzo is het jachtgeweer niet het beste om een sluipschutter neer te halen (tenzij je de afstand kunt sluiten die dat is). Op dezelfde manier dat je niet echt veel hoeft te richten, doet de vijand dat ook niet, omdat ze je zullen volgen en bewonen, en het is je plicht om op het meest optimale moment te ontwijken om schade te voorkomen.

Hoewel ik zal zeggen dat het concept van Rollerdrome nogal vermakelijk en opwindend is, heeft het verhaal me tot nu toe niet echt aangetrokken. Dit komt omdat de game een duidelijk verhaal mist, eerder krijg je aan het begin van het spel een paar regels tekst, en dan de rest moet je in elkaar puzzelen door lore en informatie tussen levels te ontdekken. Onnodig te zeggen dat het niet veel doet om kleur te geven aan de bloedsport, de oorsprong ervan, wie de hoofdpersoon is, enzovoort.

Maar dit neemt niet weg dat de cel-shaded, op strips geïnspireerde kunststijl een hoogtepunt is. De art direction die deze game inslaat, zorgt ervoor dat het er ongelooflijk mooi uitziet en werkt ook hand in hand met de gameplay om de actie erg boeiend te laten aanvoelen. De bassy en electro soundtrack dragen hieraan bij en combineren allemaal voor een door en door spannende ervaring.

Het is moeilijk te zeggen hoe Rollerdrome zich op dit moment precies zal handhaven als een volledige game, en of het ontbrekende verhaal en de vrij ongeïnspireerde manier om side-objectives te presenteren op de lange termijn tegen zal werken, maar zoals het er nu uitziet, van wat ik heb gezien, is Roll7 op zoek naar een andere ongelooflijk leuke titel.