Dead Space Remake

Ik ben geen onbekende om toe te geven dat ik moeite heb met de hele aard van remakes en hoe alledaags ze worden, maar dat heeft niets veranderd aan het feit dat wat EA Motive heeft gekookt met de Dead Space Remake al een tijdje interessant voor me is. Na een preview-evenement eind vorig jaar, heb ik reikhalzend uitgekeken naar de volledige lancering om te zien hoe de game zich vormt, en nu het zover is gekomen, voel ik me helemaal op mijn gemak om deze recensie te beginnen door je te vertellen dat dit een zeer goede remake is. Vanuit het oogpunt van techniek, glans, trouw en nieuwe welkome toevoegingen doet Dead Space het vrijwel allemaal correct. Toch, voordat ik terugga naar elk van deze gebieden, laat me gewoon wat vuile was ophangen als je wilt.

Hier is het ding, ik denk niet dat de gekoppelde genreterm van 'survival horror' Dead Space veel recht doet. In tegenstelling tot de Resident Evil's waar je echt kunt vluchten voor vijanden en te maken krijgt met de stalkervijanden die letterlijk niet te stoppen zijn, speelt Dead Space anders. Het heeft nog steeds die terreur in de kern, maar eigenlijk is dit een actiegame, eentje waarbij je overspannen wordt door wanhoop. En wat ik hiermee bedoel is dat je Isaac nooit echt in gevaar ziet, hij komt altijd over als de meester van zijn lot en vecht niet om zijn leven met nog een paar minuten te verlengen terwijl hij ontsnapt aan de monsters die op hem jagen. Nee, Isaac Clarke is meer een actieheld die problemen eerder zou oplossen door plasmarondes naar beneden te slingeren in plaats van te sluipen en te ontwijken.

En dit brengt me bij het 'wanhoopsgedeelte', want voor mij moet een game die 'overleving' wordt genoemd, je zien worstelen met meer bedreigingen dan alleen de vijanden voor je - anders zou elke actiegame en shooter kunnen passen. Natuurlijk heeft Dead Space soms zuurstofniveaus om te beheren, maar dit is op bepaalde punten meer een niche gameplay-monteur. Nee, de grootste vijand die Isaac zal moeten overwinnen, en daarom denk ik dat 'wanhoop' deze titel in deze tijd beter beschrijft, is de munitie-economie, die afhankelijk is van de eeuwenoude 'survival horror'-tropen van het vernielen van kratten en het plunderen van lijken om munitie te vinden terwijl je weg bent van winkels, en uit mijn ervaring is dit niet echt de meest lonende mechanica. Dead Space geeft je graag tonnen besteedbare credits over munitie, en dit betekent dat je naar winkels gaat om stapels kogels te kopen, zodat je je Necromorph-moordende rampage kunt voortzetten. Aan het einde van de dag, waarom zou je een upgrade voor een pistool kopen als je geen munitie hebt om het in de praktijk te brengen.

Dus daarom denk ik dat we moeten stoppen met het kijken naar games als Dead Space - en zelfs de recente The Callisto Protocol - als overlevingshorror, omdat ze niet echt een van die dingen zijn. Begrijp me niet verkeerd, de verbeteringen en toevoegingen waar EA Motive in deze remake aan heeft gewerkt, schalen de terreur en sfeer serieus op, maar je voelt je nooit echt bang tijdens het spelen.

Maar wat deze verbeteringen betreft, zinspeel ik vooral op de audiovisuele ervaring, die vandaag de dag anders is dan veel anders. De game is grafisch verbluffend en de manier waarop de ontwikkelaar volumetrische mist en stoom gebruikt bovenop schaarse lichtbronnen zorgt ervoor dat de Ishimura vijandig aanvoelt op een manier die het nog nooit eerder heeft gedaan. Voeg hier de audioverbeteringen aan toe die 3D-audio naar het spel brengen, iets dat je absoluut moet ervaren met een koptelefoon, omdat Necromorphs uit alle richtingen uit ventilatieopeningen zullen springen en je beste vriend en redding van genade wanneer ze dat doen, je oren zullen zijn. Dit alles komt samen om Dead Space Remake als meer dan alleen een remake te laten voelen, het is een frisse kijk op de iconische sci-fi-serie en een die ik spelers zou willen aanmoedigen om daadwerkelijk te proberen met een lagere dan gebruikelijke helderheidsinstelling; omdat het moeten vertrouwen op schijnwerpers en Isaacs fakkel wonderen doet om Dead Space meer in de horrorader te tikken.

De sfeer en technologische verbeteringen zijn niet alles wat EA Motive heeft willen aanpassen. In deze remake is Dead Space een naadloos avontuur. Er zijn geen duidelijke laadschermen (ze zijn eerder gemaskeerd als reizen in de tram, wachten tot deuren opengaan, knijpen door krappe plekken), wat betekent dat je door de hele USG Ishimura kunt dwalen zonder te worden beperkt tot een echt spelniveau. Voeg daarbij de mogelijkheid om in zero-gravity te reizen en rond te zoomen zoals Isaac doet in de latere Dead Space-sequels, het zorgt er allemaal voor dat deze remake modern en fris aanvoelt, ondanks het feit dat het verhaal en het verhaal nog steeds hetzelfde zijn als waar we allemaal verliefd op werden in 2008.

Nu ga ik je niet vertellen dat Dead Space foutloos is, want dat is het niet. Wanneer hij in gesprek is, lijkt Isaac ruimte te maken en zich nooit echt te concentreren op de persoon met wie hij praat, wat echt verontrustend is. Bovendien is het moeilijk om de verbeteringen te waarderen die het ontwikkelingsteam heeft aangebracht aan de Necromorph-vijanden (waardoor ze skeletten, vlees om te verbranden en gedetailleerde anatomieën krijgen), omdat je dezelfde formule als altijd gebruikt om ze te verslaan - d.w.z. hun ledematen afblazen. Het is mooier gore, als je het als zodanig kunt beschrijven, maar niet veel anders, omdat het je benadering van vechten nooit echt verandert. Je zult waarschijnlijk nog steeds met geweld de Plasma Cutter gebruiken om ledematen weg te hakken, in plaats van de wapentypen te gebruiken om vijanden strategisch neer te halen, wat er ongeveer zo uit zou moeten zien als het gebruik van de Flamethrower of Pulse Rifle om vlees af te blazen of weg te branden, zodat je gemakkelijker door bot kunt snijden met de Cutter. Het speelt gewoon nooit echt zo in de praktijk.

Anders vind ik de save points nog steeds een nogal archaïsche monteur, omdat er autosave-elementen zijn, komt het gewoon niet vaak voor. Je kunt nooit zien wanneer je op het automatische systeem kunt vertrouwen of wanneer je zelf de leiding moet nemen totdat het te laat is en het respawning-laadscherm klaar is met fietsen. Plus, een laatste klein ding dat me opvalt, is deze vlucht (of liever nul-G) systemen, die een beetje misselijkmakend kunnen worden als je je weg begint te verliezen. Toegegeven, dit zou een zeer reële interpretatie kunnen zijn van hoe de werkelijke nul-G-beweging voelt, maar ik ben nog nooit in de ruimte geweest, dus het komt gewoon een beetje misselijkmakend over.

Maar niets van dit alles verandert mijn mening dat Dead Space Remake een van de beste remakes is die we ooit hebben ontvangen. De technologische, audio- en grafische verbeteringen doen allemaal wonderen voor het niveau van onderdompeling waarop dit spel vertrouwt, en de kwaliteit en glans is zo welkom bij het overwegen van enkele van de andere 'voltooide' games die we de laatste tijd hebben gezien. Dus, of je nu nieuw bent in het Dead Space-universum of op zoek bent naar een terugkeer, dit is een spel dat de moeite waard is om te bekijken, omdat het spannend, freaky, boeiend en vooral voor een videogame erg leuk is.