Nederlands
Gamereactor
reviews
Isonzo

Isonzo

Na de release van Verdun en Tannenberg is Blackmill Games terug met het derde deel in zijn WW1-shooterserie.

HQ

Het shootergenre is geen onbekende in games gebaseerd op de Wereldoorlogen. Call of Duty is er geweest (zo recent als met Vanguard en Warzone Caldera) en Battlefield heeft dat ook gedaan, met Battlefield 1 en Battlefield V de laatste tijd. Dan zijn er ook een groot aantal andere games die, hoewel minder bekend, passen bij de rekening, waaronder Enlisted, Hell Let Loose en nog meer verhalende zware avonturen zoals Sniper Elite. Het punt is dat de Eerste en Tweede Wereldoorlog al talloze keren eerder in gameformaat zijn verheerlijkt, en het maken van iets dat echt opvalt in deze scène is een uitdaging.

Blackmill Games heeft die uitdaging de afgelopen jaren echter omarmd door een reeks WW1-shooters te maken op basis van specifieke delen van het wereldwijde conflict. Verdun uit 2015 verkende het westelijk front en werd vernoemd naar de Slag om Verdun in 1916, en in 2019 arriveerde Tannenberg en concentreerde zich op het oostfront, met name de titulaire strijd die plaatsvond in 1914. Spring naar het heden en het derde deel in de serie is gearriveerd en bracht daarmee een spel op maat van het Italiaanse front van de Grote Oorlog. Welkom bij Isonzo.

HQ

Ik heb niet het gevoel dat ik echt in de fijnere details hoef te duiken van wat een multiplayer-shootergame drijft om uit te leggen hoe Isonzo werkt, omdat het eerlijk gezegd op deze fronten erg op elkaar lijkt. Je, als onderdeel van een enorm team van spelers, moet strategische punten op een brede kaart verdedigen of veroveren om de overwinning te behalen. Het belangrijkste verschil tussen deze titel en die van een Call of Duty- of Battlefield-game is dat Isonzo een sterk focuspunt heeft op infanterieoorlogvoering en ook trots is op zijn realisme. Wat ik bedoel is dat je niet wordt vernietigd door een of andere onaantastbare aaspiloot in een vliegtuig mijlenver boven het slagveld, en ook niet rondsprint als een opgekrikte supersoldaat die nooit de vermoeiende omhelzing van melkzuur door hun aderen voelt stromen. Nee, je bent langzamer, moet de tijd nemen, gaat vrijwel altijd dood als je een keer wordt neergeschoten en moet dit allemaal beheren terwijl je door de steile rotsachtige bergen van de Italiaanse wildernis navigeert.

Dit is een ad:

Vanuit mijn ervaring met Isonzo voegt deze stijl van gameplay een mooie mate van belang toe aan elke beweging die je maakt. Het voelt serieuzer, echter, levendiger dan veel shooters op de markt, maar tegelijkertijd betekent de strakke focus dat er niet enorm veel diepgang zit in wat er wordt aangeboden. Natuurlijk is het schietsysteem van topklasse, responsief en nauwkeurig, maar er zijn maar zoveel uren dat je in een loopgraaf kunt staan om kogels af te vuren bij het opladen van vijanden voordat je zou willen dat je een landtank of een paard had om op te ritsen en wat ravage aan te richten. Dit is een spel dat is gebouwd en ontworpen voor mensen die een meer realistische kijk op oorlogvoering willen. Dat valt niet te ontkennen.

IsonzoIsonzo
IsonzoIsonzo

Dus als je alleen naar de gameplay kijkt en hoe Isonzo presteert, is er niet veel meer toe te voegen. Als je deel uitmaakt van het publiek voor deze stijl van shooter, die ergens tussen het meer belachelijke Battlefield 1 en het bijna overweldigend realistische Hell Let Loose ligt, dan is dit een game voor jou. Zo niet, dan zou ik voorstellen om bij de beproefde klassiekers te blijven. Maar het is helaas niet zo gesneden en droog als dit, omdat er enkele elementen van Isonzo zijn die me nu een beetje gefrustreerd achterlaten.

Dit is een ad:

En dit draait vooral om de progressie, die erg veel lijkt te vragen voor de tijd van een speler. Er zijn zes speelbare klassen die elk incrementeel unieke dingen doen, zoals officieren die dodelijke ondersteuningspakketten zoals mosterdgas en bombardementen kunnen inschakelen, of Assault-eenheden die zijn ontworpen om binnen te stormen en doelen te claimen zonder veel rekening te houden met hun leven. Elke klasse heeft een specifieke set wapens en uitrusting die het kan gebruiken, en je ontgrendelt alleen nieuwe items door elke klasse te levelen, wat heel, heel lang lijkt te duren. Als je maar een rang of twee zou moeten stijgen om nieuwe uitrusting te krijgen, zou er minder een probleem zijn, maar om het uiteindelijke wapen voor elke klasse te krijgen, moet je helemaal naar rang 20 gaan, en je krijgt waarschijnlijk maar een of twee nieuwe wapens onderweg naar dat punt. In wezen is er niet veel afwijking in de aanpassing, wat een beetje teleurstellend is gezien hoeveel een focuspunt het lijkt te zijn geweest.

IsonzoIsonzoIsonzo
Isonzo

Dat gezegd hebbende, de slagvelden zijn behoorlijk gevarieerd en het team van Blackmill heeft een enorme inspanning geleverd om ze zo echt mogelijk te maken, waarbij echte locaties worden afgestemd op wat er in het spel te zien is. Het is ook best een mooie game, wat fantastisch is omdat Italië een aantal zeer opvallende vergezichten en decorstukken heeft die Isonzo goed tot leven brengt.

Maar over het algemeen kan ik niet in een opwelling naar buiten gaan en je vertellen dat Isonzo een enorme verbetering of unieke kijk op het shootergenre is, omdat het dat gewoon niet is. Het is helemaal geen slechte shooter-ervaring, maar het voelt soms nogal barebones en een beetje vermoeiend vanuit een progressieperspectief. Het is een prima game, maar gaat het strijden om de kroon van het shootergenre, niet waarschijnlijk.

07 Gamereactor Netherlands
7 / 10
+
Briljante shooter physics en gameplay. Kaartontwerp is geweldig. Visueel opvallend. Infanteriefocus heeft zijn sterke punten.
-
Progressie wordt snel vermoeiend. Voelt op sommige plaatsen een beetje barebones aan. Voelt heel typisch voor een shooter.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen