LIVE
HQ
logo hd live | Pepper Grinder
See in hd icon

Chat

X
      😁 😂 😃 😄 😅 😆 😇 😈 😉 😊 😋 😌 😍 😏 😐 😑 😒 😓 😔 😕 😖 😗 😘 😙 😚 😛 😜 😝 😞 😟 😠 😡 😢 😣 😤 😥 😦 😧 😨 😩 😪 😫 😬 😭 😮 😯 😰 😱 😲 😳 😴 😵 😶 😷 😸 😹 😺 😻 😼 😽 😾 😿 🙀 🙁 🙂 🙃 🙄
      Nederlands
      Gamereactor
      reviews
      Scorn

      Minachting

      Afstotelijk, verwarrend en misselijkmakend bruin, Scorn is niettemin een goed gerealiseerd en sfeervol horroravontuur.

      HQ

      Zo nu en dan komt er een game voorbij die al zo lang in ontwikkeling is dat je het vertrouwen begint te verliezen in de vraag of het ooit daadwerkelijk uitkomt. Vijf jaar geleden herinner ik me dat Scorn een podcast sponsorde waar ik toen naar luisterde. Het spel werd toen omschreven als een stilistisch project met een sombere en grove sfeer. Nu ik eindelijk Scorn heb gespeeld, kan ik zeggen dat de beschrijving vrij getrouw was. Scorn is een vrij unieke ervaring en het is gemakkelijk te zien waarom het de ontwikkelaar, Ebb Software, zo lang heeft gekost om het spel te voltooien.

      HQ

      Scorn is erg minimalistisch in de manier waarop het zijn verhaal vertelt, en na het spel te hebben gespeeld, weet ik nog steeds niet helemaal zeker wat ik heb meegemaakt. Je bent een mensachtig wezen dat zijn ogen opent, en dan moet je erachter komen wat er aan de hand is zonder enige vorm van verhaal, anders dan wat de wereld en de puzzels die je moet oplossen, biedt. Aan de ene kant werkt het best goed omdat het je eigen interpretatie is die het verhaal creëert, maar aan de andere kant voelt het allemaal een beetje zinloos, omdat je avatar in de game geen persoonlijkheid heeft waardoor je wilt weten wat er in hemelsnaam aan de hand is.

      Ik moest mezelf daarom de eerste paar uur forceren, omdat de game geen poging deed om me te helpen. In essentie zijn de puzzels het verhaal, en zonder hen ren je gewoon rond in grijze en bruine kamers, die allemaal behoorlijk op elkaar lijken. In het begin worstelde ik ook met het vinden van de juiste trigger om de bal aan het rollen te krijgen, omdat alle andere puzzels in dit eerste gebied afhankelijk waren van het oplossen van een specifieke eerste puzzel. Gelukkig vond ik het uiteindelijk, en toen het eenmaal was opgelost, begonnen de andere puzzels ook logisch te worden.

      Dit is een ad:

      Wat ik miste was een ei-achtig ding (voorwerpen zijn vaak grotesk of misvormd in Scorn) met daarin een wieg met een kreupel en kreunend wezen. Nadat je het voor verschillende puzzels hebt gebruikt, kun je het wezen doden of loslaten. Je moest vervolgens verschillende puzzels doorlopen, afhankelijk van of je het bevrijdde of doodde. Welke optie je ook kiest, je gebruikt uiteindelijk de arm van dit wezen om de eerste grote deur te openen, die eerder op slot was.

      Dit is ook een voorbeeld van het verhaal in de game, want je begint je meteen af te vragen wat het vreemde wezen is en waarom het een ei is? Zoals ik al zei, zelfs na het voltooien van het spel weet ik het niet helemaal zeker. Dit is ook de reden waarom ik denk dat Scorn erg polariserend is omdat er geen definitief antwoord is, anders dan de eigen interpretatie van de vele vreemde gebeurtenissen.

      ScornScorn
      ScornScorn
      Dit is een ad:

      Het spreekt sommigen misschien aan, maar persoonlijk vond ik het moeilijk om de groteske wereld te verkennen zonder een verhaal om me voort te stuwen, omdat de wereld heel erg deprimerend is en niet bijzonder leuk om te bewonen. Ik snap wat Ebb Software probeert te doen, maar in de praktijk haatte ik elke minuut en moest ik veel pauzes nemen omdat het eigenlijk mijn humeur beïnvloedde als ik te lang in de wereld was. Het is een stilistische keuze, en dat respecteer ik, maar de sfeer maakte de hele ervaring voor mij behoorlijk deprimerend. Maar als dit soort extreme somberheid je aanspreekt, is het zeker effectief. Wat me op de been hield, waren de puzzels die behoorlijk inventief zijn en eigenlijk logisch beginnen te worden als je eenmaal gewend bent aan het vreemde soort logica dat de wereld van Scorn beheerst. De moeilijkheidsgraad neemt geleidelijk toe, maar het wordt nooit te zwaar.

      Scorn is visueel een mooie brij van donkerbruin en grijs, en de onheilspellende muziek versterkt de sombere sfeer. Hoewel zeker heel onderscheidend, zijn er verschillende puzzels waar je verschillende kamers moet vinden, waar een schakelaar moet worden ingedrukt of een puzzel moet worden opgelost, wat natuurlijk niet ongebruikelijk is voor het genre. Het probleem was dat ik meer tijd besteedde aan het navigeren door de soms nogal ingewikkelde grijsbruine doolhoven dan aan het daadwerkelijk oplossen van de puzzels. Ebb Software heeft geprobeerd dit op te lossen door interactieve gebieden met rood te markeren, maar wanneer je de kamers in de eerste plaats niet kunt vinden, begint het echt je geduld op de proef te stellen. Het wordt er later in de game niet beter op, waar je ook te maken krijgt met vijanden die een tijdje respawnen nadat je ze hebt verslagen. Met al het heen en weer rennen werd dit al snel een echte overlast.

      In het begin van de game is je enige wapen een speer die gebruikt kan worden om vijanden neer te steken, maar later kun je je krachten upgraden, zodat het onder andere mogelijk is om granaten af te schieten. Vergis je echter niet, dit is absoluut geen shooter. Ja, je moet de vervelende wezens neerschieten die je pijn willen doen, maar de wapens worden meestal gebruikt voor het oplossen van puzzels. Zo is er een baasgevecht waarbij de granaatwerper strategisch gebruikt moet worden om de baas te verslaan. Na de eindbaas moet de granaatwerper ook op verschillende plaatsen worden gebruikt om de reguliere puzzels op te lossen, wat een behoorlijk inventieve functie is. Het draagt ook bij aan de opbouw van de wereld, omdat alles in Scorns met elkaar verbonden voelt - soms in een zeer vervelende en fysieke zin.

      HQ

      Zoals gezegd is Scorn geen erg kleurrijk of vrolijk spel. De wereld is bruin, industrieel en lelijk, en de sfeer is beklemmend en deprimerend. Daarnaast is alles extreem donker en hangt er een ziekelijk grijze mist boven het grootste deel van de wereld. Je krijgt al snel het ongemakkelijke gevoel gevangen te zitten in de buik van een beest, omdat alles organisch is en er pulserende muren zijn bedekt met slijm en erger. Aan het begin van het spel krijg je een gizmo op je arm waarmee je kunt communiceren met de puzzels, en om deuren en dergelijke te openen, moet je je vingers of handen in gaten steken die op verschillende lichaamsopeningen lijken. Het is erg grof, maar past goed bij de algehele sfeer van de game. Zoals gezegd is het niet voor iedereen weggelegd, maar het is in al zijn weerzin indrukwekkend goed gerealiseerd.

      Scorn is een vreemd spel. Hoewel het visueel gestileerd is, vraagt het veel van de speler en krijg je geen hulp van de ontwikkelaars. De enige manier om vooruit te komen is om jezelf te laten opgaan in de vervelende, maar ook enigszins hypnotiserende sfeer van het spel, wat zal helpen bij het begrijpen van de logica van de puzzels. Dit is zeker geen spel waar je mee gaat zitten om mee te ontspannen, want het vereist nogal wat toewijding. Ik heb veel genoten van bepaalde delen van het spel en gaf helemaal niet om andere delen, maar je kunt Ebb Software niet wegnemen dat ze een duidelijke visie voor het spel hadden en dat ze ervoor kozen om er helemaal bij te blijven.

      07 Gamereactor Netherlands
      7 / 10
      +
      Goede puzzels. De wereld is heel goed gerealiseerd. De audio zorgt voor een passende beklemmende sfeer.
      -
      Minimaal verhaal. Misschien een beetje te deprimerend. Zeer monotone visuele stijl.
      overall score
      Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen