Impressies: Warhammer 40,000: Warpforge is toegankelijk, maar moeilijk onder de knie te krijgen

Wie had de makers van het merk Warhammer bij de oprichting in 1983 verteld dat de videogamesectie bijna net zo belangrijk zou zijn als de fysieke? Voor degenen die het niet weten, Warhammer en Warhammer 40.000 behoren tot een bedrijf genaamd Games Workshop, dat legers van figuren ontwikkelt die moeten worden samengesteld en geverfd en vervolgens worden gebruikt om simulaties van echte veldslagen uit te voeren.

Het Warhammer-universum kan net zo rijk of rijker zijn dan dat van bijvoorbeeld The Lord of the Rings. Dit heeft ertoe geleid dat het merk zijn verhalen op meerdere platforms heeft ontwikkeld, van romans tot miniaturen tot de zaak bij de hand: videogames. Warhammer 40.000 speelt zich af in een zeer, zeer verre toekomst (in feite in het eenenveertigste millennium), waarin de mensheid is verspreid over de helft van de bekende ruimte in een poging het geloof van de keizer te verspreiden. Natuurlijk ontmoet de mensheid op deze reis verschillende rassen en wezens zoals Orks, Tyraniden (vergelijkbaar met Xenomorphs) en zelfs een space-age versie van elfen genaamd Eldar. Maar de grootste vijand van de mensheid zullen de legers van de Horus Heresy zijn, de volgelingen van dezelfde Chaos Goden uit Warhammer Fantasy, die de ware antithese van het Imperium zijn.

Dit is de context waarin Warhammer 40.000: Warpforge, een nieuw kaartspel dat probeert in te spelen op de koorts voor dit genre dat we momenteel ervaren, zich afspeelt. We hebben tot nu toe in Warpforge kunnen zien dat het een wendbaar en snel spel is, dat geen overmatige leertijd vereist om te kraken. We hebben slechts een paar tutorials nodig om aan de slag te gaan, maar het leert ons genoeg om te weten wat we kunnen verwachten. In de twee tutorials spelen we eerst de Space Marines en daarna de Orks, dus we kunnen uiteraard verschillende races spelen, wat zich natuurlijk zal vertalen in verschillende decks.

Warpforge is snel en het gaat vooral om strategie in gevechten. We beginnen niet met veel energie, integendeel, in het begin is het schaars, dus we zullen slim moeten zijn bij het gebruik ervan. Zoals alle kaartspellen zullen we het gebruik van vaardigheidskaarten zorgvuldig moeten balanceren met aanvallen. Het spel eindigt wanneer de commandant van onze troepen valt.

Elke eenheid heeft twee soorten aanvallen: ranged attack en melee attack. Dit is erg belangrijk omdat je, afhankelijk van het type eenheid dat je hebt, verschillende aanvalswaarden kunt hebben. Bovendien zal elke eenheid een deel van de schade die je toebrengt teruggeven, dus we zullen elk van onze aanvallen moeten berekenen als we niet willen 'sterven aan de aanval', zoals vroeger in de Middeleeuwen gebeurde. Deze dynamiek van aanvalstypen is zeer relevant wanneer bijvoorbeeld luchteenheden verschijnen, omdat we ze niet kunnen raken met melee-aanvallen.

Afgezien van de aanvalsberekening en tegenaanval, mist de game overmatige strategische moeilijkheidsgraad. Voor mensen die nieuw zijn in dit soort spellen, is het een goed begin, omdat er geen complexe dynamiek is. De grootste moeilijkheid die we hebben gevonden, is energiebeheer. Gedurende het spel trekken we kaarten uit het deck naarmate onze energie toeneemt. Onder de kaarten die we hebben, zijn er aan de ene kant de troepen die we zullen moeten inzetten en de speciale kaarten, beide met een energiekost. Daarom zullen we moeten kiezen of we troepen aan ons leger toevoegen of de speciale aanvalskaarten gebruiken. We erkennen dat deze beslissingen zich soms - in veel gevallen - hebben vertaald in een overwinning of nederlaag. Helaas meer van dat laatste.

Een echt negatief punt is dat we geen groot verschil in prestaties konden vinden, afhankelijk van het deck dat we gebruiken. Dit komt waarschijnlijk door het feit dat dit een demo is en later zullen de verschillen tussen decks tastbaarder zijn, niet in hun kracht, maar in hun speelstijl. Net als in de tabletop battle simulator waaruit de game afkomstig is.

Op technisch vlak hebben we de demo getest op een MacBook Air met een i5-processor en 8GB RAM en we moeten zeggen dat het een beetje gemiddeld was. Dalingen in de verversingssnelheid van afbeeldingen zijn gebruikelijk en het is iets vreemds omdat de game helemaal niet veeleisend is op het gebied van graphics.

We willen je eraan herinneren dat de demo niet langer beschikbaar is op Steam, omdat de toegang op 10 oktober eindigde. Maar we kunnen niet wachten tot het officieel wordt uitgebracht als een volledige game, zodat we het online vechtsysteem volledig kunnen benutten, wat de belangrijkste focus van het spel is.