Nederlands
Gamereactor
reviews
Final Fantasy XV

Final Fantasy XV

Na een decennium gewacht te hebben vellen we eindelijk ons oordeel over FFXV.

HQ
HQ

Het is tien jaar geleden toen we op E3 2006 waren en Square Enix Final Fantasy XIII Versus aankondigde. Sindsdien is de franchise een achtbaanrit geweest, een met hoogtepunten van hoop en dieptepunten van wanhoop. Destijds was het vrij ongebruikelijk om spin-offs van Final Fantasy te zien en Final Fantasy X was de enige titel die een echt vervolg kreeg in de vorm van X-2.

We waren nooit echt te spreken over Final Fantasy XIII en onze interesse in Final Fantasy XIII stierf een langzame dood omdat het iets bracht waar we allang genoeg van hadden. Tien jaar is een genadeloos lange periode in de gamewereld, toen Versus werd aangekondigd was de PlayStation 3 nog niets eens gelanceerd. Tot enkele jaren geleden bleef het daarna rustig, totdat Versus een naamsverandering kreeg en Final Fantasy XV in al zijn pracht getoond werd.

Final Fantasy XV
De hoofdpersonen spreken aan en het spelen met Japanse stemmen wordt aanbevolen. De Engelse stemacteurs zijn niet overtuigend.
Dit is een ad:

Zelfs daar werden we niet bijzonder warm van. Een verhaal over een Japanse boyband op roadtrip voldeed niet exacte aan onze verwachten wat betreft Final Fantasy, en daarom bleven de verwachtingen, bij ons in ieder geval, nog vrij laag. Tot afgelopen lente, waar het ons begon te dagen hoe uitgebreid de game echt ging worden en wat producer Hajime Tabata daadwerkelijk probeerde te bereiken.

Nu zien we eindelijk dat dit tot diep in de kern een echte Final Fantasy is. Achter de aanvankelijk minst uitnodigende hoofdpersoon in de reeks dusver (de ondraaglijke Tidus zit in een totaal andere orde) schuilt een avontuur dat veel meer gemeen heeft met de games in de serie uit het begin dan we ooit hadden durven dromen. Het is een terugkeer naar een luchtige benadering, waarbij de hoofdpersonages per ongeluk op een groter plot stuiten en zo toevallig in de rol als helden op zich nemen.

Final Fantasy XV
Het is een open wereld-game, maar dit keer sluiten de gevechten naadloos aan.

Dat de vier hoofdpersonages op het eerste gezicht niet bijzonder sympathiek overkomen is snel vergeten als je de WWE-lookalike Gladiolus Amicitia, de vrolijke Prompto Argentum en de slimme kok Ignis Scientia daadwerkelijk leert kennen. Het zijn stuk voor stuk geweldige personages en de interactie tussen de vier voegt veel toe aan de spelbeleving. Zelfs toen we ons eerste avontuur tegemoet liepen waren we verbaasd door de gesprekken tussen elkaar, de kreten van aanmoediging en de gehele manier waarop de groep zich daadwerkelijk als vier goede vrienden gedroegen.

Dit is een ad:

Voordat je met je avontuur begint raden we je aan om de animé Final Fantasy XV: Brotherhood te kijken. Dit vergroot je plezier met de game aanzienlijk. Doordat je de persoonlijkheid van ieder personage kent, weet je waarom ze op een bepaalde manieren reageren tijdens bepaalde situaties en ook wie ze daadwerkelijk zijn. Ben je hier niet te happig op dan kan je de game ook prima zonder kijken, maar de vijf afleveringen die totaal een uur aan materiaal opleveren voegt echt iets toe.

Final Fantasy XV
Cid keert terug in de reeks, dit keer als grootvader van monteur Cindy.

Iets anders dat je eerst moet doen is de Training-modus bezoeken. Helaas wordt de game, net als in veel andere Japanse titels, in recordtempo behandeld en zou dit op een veel slimmere manier gedaan kunnen worden. Het systeem is zo uitgebreid dat het loont om rekening te houden met details, zeker daar er behoorlijk wat afgevochten moet worden in dit avontuur.

Een onderdeel dat onmiddellijk lof verdient is de soundtrack. De Final Fantasy-reeks is misschien wel de allerbeste op dit gebied en de standaard ligt dan ook extreem hoog. Zonder Nobuo Uematsu lag er een zwarte last op de schouders van zijn opvolger, Yoko Shimomura, en gelukkig weet zij dit perfect op te pakken. We horen meerdere malen kleine hints naar bekende Final Fantasy-melodieën, waardoor we weten dat we met een echte Final Fantasy-game te maken hebben, zelfs al komen ze in een vernieuwde vorm. We konden niet meer verlangen van de soundtrack.

Final Fantasy XV
De spelwereld had zelfs nog meer kunnen hebben om te ontdekken. De omgevingen zien er echter prachtig uit.

Tijdens het rondrijden in de auto beschik je ook over een radio, waarop je naar klassieke Final Fantasy-liedjes kan luisteren. Een leuk detail die de, vaak lange, autoritten aangenamer maken. Dat Noctis de groep ook nog voorziet van het nodige vermaak (het voorlezen van boeken, spelen van spelletjes, hardop nadenken en meezingen met liedjes) draagt daar ook enorm aan bij. Veiligheidsgordels zijn duidelijk geen vereiste in deze spelwereld: Prompto kan achterstevoren voorin de auto zitten terwijl hij met Noctis praat, die vervolgens kan opspringen om plaats te nemen op het frame van de auto.

De spelwereld is levendig en is daar om voor ons te verkennen. Overal waar we terecht komen zien we enorme monsters en vreedzame planteneters die paraat staan om ons te voorzien van XP. We kunnen echter niet overal heen gaan, zoals bijvoorbeeld in The Elder Scrolls-games het geval is. De wereld moet stukje voor stukje vrijgespeeld worden en onthult zo steeds meer inhoud. Er is meestal ook wel een reden te verzinnen om terug te keren naar oude gebieden voor voorwerpen of vijanden die je gemist hebt of om op een lager niveau te vechten.

Final Fantasy XV
Verzamel regelmatige de juiste ingrediënten, voedsel geeft een boost bij gevechten.

Dit is een systeem dat perfect bij Final Fantasy past en ons zelfs een beetje doet denken aan Final Fantasy IV, maar dan voorzien van een behoorlijke upgrade. Zo kan het gebeuren dat er gevechten plaatsvinden die nog te moeilijk zijn, zoals een vroegtijdig gevecht met een Daemon tijdens een nachtelijke autorit. We realiseren ons al vrij snel dat we het gevecht niet kunnen winnen en besluiten te ontsnappen door weg te rennen. Doordat Final Fantasy XV monsters in een open wereld bevat is het theoretisch mogelijk om bij ieder gevecht weg te rennen. Ontsnappen is echter geen garantie, want het monster kan de speler net zo goed achtervolgen. Het voelt net zo spannend als de Final Fantasy Active Time Battles van weleer, waar het nooit zeker was of het wel zou lukken om op tijd te vluchten.

Vechten is een ander verhaal. Net zoals in veel andere role-playing games richt Final Fantasy zich op actievolle gevechten. Square Enix heeft de afgelopen tien jaar behoorlijk wat tijd gehad om hier mee te experimenten, maar lukte het keer op keer niet om dit helemaal goed te laten werken. In Final Fantasy XV is dit wel gelukt. Dankzij uitstekende counter attacks, soepele selecteeropties tussen vechtstijlen en magie, leuke special attacks, weet men hier mee te overtuigen.

HQ

Het magiesysteem doet ons vaag denken aan Final Fantasy VIII, waarbij magie uit de omgevingen werd getrokken (in plaats van uit de vijanden). Hoe meer (maximaal 99) punten er gebruikt worden voor aanvallen, hoe krachtiger deze zijn. Het zorgt ervoor dat er nagedacht moet worden en spelers in het menu keuzes moeten maken voor hun magie, en dat werkt prima. Daarnaast worden enkele eeuwenoude Final Fantasy-regels gehanteerd. Zo doen aanvallen van achteren bijvoorbeeld meer schade, hierdoor is het verstandig om van de voren te bedenken vanuit welke hoek een vijand benaderd wordt.

Dat betekent niet dat alles koek en ei is, daar er twee elementen zijn die af doen aan het plezier tijdens gevechten. Een daarvan is dat de game problemen heeft met het begrijpen of gevechten nog bezig zijn. Meer dan eens begonnen we een gevecht met enkele monsters voor het verkrijgen van XP of een voorwerp, om vervolgens tegelijkertijd door een schip met vijandelijke soldaten van boven af aangevallen te worden. Plotseling zijn er twee afzonderlijke gevechten gelijktijdig bezig en het systeem weet dit niet goed te verwerken.

Final Fantasy XV
Er zijn meer dan genoeg geheimen te ontdekken, naast het veertig uur durende verhaal.

Het andere probleem weegt zwaard en heeft te maken met de camerawerking. In gevechten tegen sterkere soldaten is het vaak vereist dat aanvallen en combo's precies uitgevoerd zoals gepland. De camera kiest er echter voor dat het soms belangrijker is om een muur te tonen of in te zoomen op een bosje. Dit gebeurt af en toe, levert de nodige frustraties op en is het grootste minpunt van de game.

Het verhaal is moeilijk te bespreken zonder iets te verklappen en dat is ook niet iets waar een Final Fantasy-fan op zit te wachten. Het verhaal is minder aanwezig dan in voorgaande delen, voornamelijk door de grote open spelwereld en de overweldigende hoeveelheid aan zijmissies. Spelers die zich alleen op het verhaal willen richten kunnen dit doen dankzij een handige lijst die alle actieven taken toont. Hierin kan gekozen worden om de extra missies te laten liggen en stappen te maken in het verhaal. Persoonlijk gezien voelt het verhaal meer als een omhulsel voor het gehele avontuur, een goed excuus voor de ervaring, in plaats van het daadwerkelijk doel in de game (zelfs al wordt deze in de tweede helft steeds prominenter). Het verhaal is goed, maar niet een van de betere uit de reeks.

Final Fantasy XV
De auto speelt een centrale rol in de game en kan behoorlijk aan gesleuteld worden.

We hebben tijdens ons avontuur veel zijmissies opgepakt en deze variëren van hele simpele, zoals het geven van een potion aan een willekeurig persoon, tot een mini-avontuur met een compleet eigen verhaal. Het gros bestaat echter uit standaard (online) role-playing missies, waarbij meerdere dezelfde vijanden verslagen moeten worden of een voorwerp opgehaald zo niet afgeleverd moet worden bij een bepaald persoon. Daarnaast zijn er een tal van mini-games te spelen, zoals vissen met Noctis. Voor spelers die geen genoeg krijgen van het verzamelen van dingen is het mogelijk om hier uren aan te spenderen en zorgvuldig lijnen, haken en visplekken uit te zoeken.

Het is overduidelijk dat Hajime Tabata goed heeft gekeken naar Westerse rpg's bij het maken van Final Fantasy XV. Wellicht een noodzaak, daar steeds minder Japanse rpg's voet aan de grond weten te krijgen buiten Japan. Toch blijft het een echte Japanse rpg, met alle bijhorigheden, inclusief een onhandig menu, kunstmatige beperkingen en meer. Goede voorbeelden hiervan zijn hoge muren die een onzichtbare barrière vormen. Dat voelt raar aan, omdat tijdens gevechten vaak aanvallen worden uitgevoerd waarbij gigantische hoogtes worden bereikt en vervolgens een relatief kleine muur spelers tegenhoudt. Andere voorbeelden zijn de té ingewikkelde menu's, waarbij wapens alleen geüpgraded kunnen worden door ze handmatig niet gebruiken, om ze vervolgens weer als primair wapen te selecteren. Waar zijn al deze onnodige handelingen voor nodig?

Final Fantasy XV
Je bestuurt altijd Noctis, maar kan de vaardigheden van je team altijd goed gebruiken.

Gelukkig brengt de Japanse rpg ook meer dan genoeg positieve elementen met zich mee. Hierdoor voelt de game lekker speels aan op sommige momenten. Zo legt Promto het avontuur constant vast met zijn fotocamera en kan hij hier ook beter in worden qua level. Iedere keer dat er een kamp wordt gemaakt zijn deze foto's te bekijken, op te slaan en zelfs te delen via Facebook en Twitter. De foto's zijn uniek en laten de helden vaak lachend zien, met duimpjes omhoog, onafhankelijk van de situatie waar zij zich bevinden. Ook tijdens gevechten, waarbij het leven van iedereen op het spel staat, neemt hij fantastische foto's.

De tenten (motel en andere) zijn nodig om te levelen. Het systeem voorkomt tijdverspilling in menu's en geeft spelers de kans iets anders te doen. Tijdens deze momenten rond het kampvuur maakt Ignis eten klaar van recepten die tijdens het avontuur gevonden worden. De complete groep krijgt door het soort voedsel de volgende dag een bepaalde boost.

Final Fantasy XV
Bereid je voor om veel te vissen. Het is leuker dan je denkt.

Langzaam maar zeker worden zo gebied na gebied vrijgespeeld en worden er steeds meer toffe locaties ontdekt. Keer op keer waren we verbaasd hoe goed al deze gebieden tot n het kleinste detail ontworpen zijn. Van kleine tankstations in de woestijn tot gigantische steden. De overvloed van verschillende omgevingen is een ware traktatie en zijn vaak verbazingwekkend groot.

We konden de game zowel op de PlayStation 4 (niet de Pro) en de Xbox One testen en we zien geen reden om een boven te ander te stellen. Wel was de PlayStation 4-versie aanzienlijk scherper, terwijl de Xbox One-versie iets soepeler liep. Visueel gezien konden we echter niet meer wensen.

Final Fantasy XV
Final Fantasy staat bekend om zijn gigantische eindbaasgevechten. Dat is in Final Fantasy XV niet anders.

Het verhaal komt aan het einde verassend goed samen en het avontuur blijkt de som van een veel groter geheel. Alle aparte onderdelen vormen een perfect platform voor Square Enix voor de toekomstige Final Fantasy-delen. Het voelt zoals de reeks hoort te voelen, aangepast voor een hedendaags publiek, en we zijn blij dat Hajime Tabata dit gigantische project tot een succesvol einde heeft weten te brengen.

Final Fantasy XV is grootst en meeslepend. Het biedt sprookjesachtige moment en bizarre humor. De briljante muziek is een genot voor het oor en de eindbaasgevechten onvergetelijk. Er zijn zeker enkele minpunten te benoemen, en zelfs enkele behoorlijke, maar het hele pakket overschaduwt deze volledig. Uiteindelijk is Final Fantasy XV een game waar we van houden en niet kunnen wachten om weer naar terug te keren.

HQ
08 Gamereactor Netherlands
8 / 10
+
Gigantisch veel content, schitterende muziek, gevarieerde gameplay, memorabele eindbaasgevechten, veel vrij te spelen, fantastische personages, veel afwisseling, prachtige spelwereld, uitstekende Japanse stemacteurs.
-
Vervelende camerawerking, onhandige menu's, Engelse stemacteurs wisselvallig
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen