Atari Mania

Een maand of wat geleden bracht Atari het spel Atari Mania uit om samen te vallen met hun 50th Anniversary. Ontwikkeld door iLLOGIKA, negeert de game wijselijk de meest recente jaren van Atari's geschiedenis en richt zich in plaats daarvan op het allereerste begin, toen de legendarische ontwikkelaar de ultieme pionier en leider was op het gebied van consolegaming.

Nu is dit zeker niet de eerste keer dat Atari hun nalatenschap viert door hun oude games opnieuw te verpakken. Maar in tegenstelling tot Atari Hits 2006, Atari Powerpack, Atari Arcade 1, Atari's Greatest Hits, Atari: Anniversary Edition, Atari Flashback Classics of een van de andere 798 gamecollecties die in de loop der jaren zijn uitgebracht, neemt Atari Mania niet alleen genoegen met het oppoetsen van de games en het opnieuw afdrukken ervan op een glanzende nieuwe schijf. In plaats daarvan worden iconische games zoals Pong, Asteroids en Centipede in kleine stukjes gesneden en aan elkaar gelijmd in nieuwe, verrassende configuraties die Frankenstein-achtige minigames produceren.

De laatste game is een enorme en gevarieerde verzameling minigames die ongetwijfeld sterk is geïnspireerd op de WarioWare-serie, tot aan de muziek die geleidelijk in tempo toeneemt naarmate de games zelf sneller worden, terwijl je je een weg baant door een afspeellijst van typisch 10-15 microgames. De games hebben niet dezelfde maffe humor als pakweg WarioWare: Get It Together! en soms is het te moeilijk om precies te onderscheiden wat je moet doen, wat betekent dat je de minigame van tevoren vrijwel bent kwijtgeraakt. Maar over het algemeen is de kwaliteit niet zo ver achter de belangrijkste inspiratiebron, hoewel het te veel varieert.

Een ander spel dat moeilijk te negeren is als het over Atari Mania gaat, is NES Remix, omdat beide games niet bang zijn om volledig incompatibele games en genres te mixen. Wat dacht je van winnen bij match of Pong spelen als de cowboy uit Stampede, of navigeren door het labyrint in Adventyre met het vliegtuig van Canyon Bomber? De combinaties zijn bijna grenzeloos en in veel opzichten werkt het zelfs beter dan in NES Remix, dankzij de eenvoudige Atari-games die beter geschikt zijn voor korte uitbarstingen van spel dan The Legend of Zelda of Super Mario Bros.

De oneerbiedige houding ten opzichte van de Atari-klassiekers manifesteert zich ook in het verrassend leuke verhaal van de game. Je speelt als conciërge die belast is met het schoonmaken van het vuile en vervallen Atari-gebouw. Wanneer op een dag mysterieuze zwarte pixels verschijnen en de klassieke Atari-spellen en personages inslikken, moet de conciërge laten zien dat hij een joystick net zo vakkundig hanteert als zijn vertrouwde bezem. Het is zeker geen meesterwerk van een verhaal, maar de dialoog zit vol met charmante woordspelingen, en het is fanservice van de beste kwaliteit, waarbij iLLOGIKA de normaal gesproken abstracte Atari-personages eigenzinnige persoonlijkheden geeft.

Je avonturen met de conciërge zijn veel meer dan alleen een interactief menu of een hub. Integendeel, het is opgezet als een klein avonturenspel met verrassend leuke puzzels en een "metroidvania-achtige" progressie waarbij je voortdurend nieuwe tools ontgrendelt waarmee je nieuwe verdiepingen en kamers kunt bereiken. Tijdens de verkenning kom je verzamelobjecten tegen in de vorm van box arts en handleidingen uit klassieke Atari-titels. Helaas kun je ze niet in hun "pure vorm" spelen, wat een beetje teleurstellend is gezien het feit dat de hele catalogus van ongeveer 50 titels waarschijnlijk niet meer dan een paar megabytes op je harde schijf zou hebben in beslag genomen.

De games hebben in ieder geval grafische verbeteringen gekregen met behoud van hun pixelcharme, en het avonturengedeelte van de game bevat veel charmante sprites. De ontwikkelaar herschept zelfs de gebogen vorm van een klassieke CRT-monitor, wat hun diepe liefde voor het bronmateriaal echt onderstreept. Qua geluidsontwerp is de muziek behoorlijk zonder iets bijzonders te zijn, terwijl de minigames zelf hadden kunnen profiteren van meer merkbare geluidseffecten. Dat veel van de muzikale thema's loop je waarschijnlijk niet al te veel zal storen, omdat de game erg kort is. Het kostte me niet meer dan 3-4 uur om de aftiteling te bereiken. Gezien het prijskaartje van £ 19,49 / 20,99 € is dit een beetje teleurstellend.

Maar om eerlijk te zijn, 3-4 uur is waarschijnlijk veel meer dan de meeste mensen zouden hebben besteed aan een traditionele Atari-collectie gevuld met tientallen of zelfs honderden verouderde spellen. Hoewel Atari Mania zijn zwakke punten heeft, slaagt het er uiteindelijk in om de klassieke games nieuw leven in te blazen in plaats van de gebruikelijke balseming.