Nederlands
Gamereactor
artikelen
A Plague Tale: Innocence

De backlog verslaan: A Plague Tale: Innocence

Ik heb niet echt een reden waarom het zo lang duurde voordat ik dit spel kon spelen, maar ik kan niet geloven dat het zo was.

HQ

Ik heb niet echt een reden waarom het zo lang duurde voordat ik dit spel kon spelen, vooral gezien hoe positief iedereen die het heeft gespeeld erover praat. Maar hoe dan ook, het heeft me jaren gekost om eindelijk aan dit avontuur te beginnen, en na het bereiken van het einde, kan ik niet geloven dat het zo was. Want A Plague Tale: Innocence is een wonder van storytelling. Deze titel van Asobo Studio bevat een verhaal dat aangrijpend is, emotioneel complex, gevuld met gevaar en verlies, en is besprenkeld met net genoeg horror en angst dat het vaak een gespannen sfeer heeft. En dit alles wordt versterkt door de geweldige prestaties van het hoofdpersonageduo van Amicia en Hugo, een broer en zus die worden gevraagd om door een wereld van wanhoop en gevaar te navigeren terwijl ze vijandige inquisitiesoldaten ontwijken.

HQ

In wezen, als je nieuwsgierig was naar hoe The Last of Us eruit zou zien, als het zich afspeelt in het Frankrijk van de 14e eeuw en onstuitbare zwermen ratten bevat als de angstaanjagende onmenselijke dreiging in plaats van geïnfecteerde zombie-achtige wezens, dan is dit precies dat spel. Voor het grootste deel speel je als Amicia en moet je je jongere broer Hugo in veiligheid brengen door een verscheidenheid aan unieke omgevingen en situaties, of dat nu levels zijn vol met soldaten die Hugo achterna zitten vanwege zijn bovennatuurlijke rattenbestrijdingskrachten, of in plaats daarvan gewoon door nesten van duizenden en duizenden van deze zeer vleesetende ratten. Onnodig te zeggen dat je het grootste deel van de tijd op het puntje van je stoel zit terwijl je door elke unieke bedreiging navigeert.

De vijanden worden op zo'n manier aangeboden dat je de mogelijkheid en vaardigheid hebt om ze desnoods uit te schakelen - dankzij Amicia's krachtige sling - maar worden ook op zo'n manier behandeld dat je snel overweldigd en onder de voet gelopen kunt worden als je besluit te veel moeite te doen. Daarom is het element stealth steeds belangrijker en cruciaal om hier in je voordeel te gebruiken, vooral als je te maken hebt met vijanden die worden beschermd met dikke pantserplaten, of in omgevingen die rommelen met het scharrelen van duizenden nabijgelegen dodelijke rattenhordes.

Dit is een ad:

Het is een ontwerpstijl die soms een beetje traag en verdovend kan zijn, simpelweg omdat je zoveel moeite en focus moet doen om ervoor te zorgen dat je metgezel ook overleeft, wat betekent dat je niet alleen eenmansleger je een weg kunt banen naar het einddoel. En omdat je metgezel een zeer jonge jongen is die zich totaal niet bewust is van de manier waarop het leven buiten zijn slaapkamer werkt, voelt het vaak alsof je je tijd besteedt aan het blussen van branden in plaats van de leidende kracht te zijn in de besluitvorming. Wat weer vergelijkbaar is met de manier waarop het origineel The Last of Us aanvoelde als je kijkt naar de dynamiek tussen Joel en de jonge Ellie.

A Plague Tale: InnocenceA Plague Tale: Innocence
A Plague Tale: InnocenceA Plague Tale: Innocence

Maar voor mij is de gameplay zelf niet wat A Plague Tale: Innocence zo'n memorabele en plezierige ervaring maakte. Nee. Het was de verhaallijn en het ongelooflijk grimmige verhaal dat het serveerde. Met zeer weinig tussenpozen gedurende de game heb je echt het gevoel dat alles goed gaat voor Amicia en Hugo, eerder naarmate het verhaal evolueert begin je bijna de hoop voor het duo te verliezen, en ga je er gewoon van uit dat dit een verhaal zal zijn dat eindigt in verdriet. Het is deze donkere toon die me grondig geboeid hield en ervoor zorgde dat ik hoofdstuk na hoofdstuk wilde blijven spelen, zodat ik kon ontdekken wat er daarna gebeurde voor de broers en zussen.

Dit is een ad:

Ik vond mezelf zelfs zo vermaakt door A Plague Tale: Innocence als een ervaring, dat A Plague Tale: Requiem, het aankomende vervolg, snel omhoog is geschoten naar de top van mijn meest verwachte games die in 2022 worden gelanceerd. Ik kan niet wachten om te zien wat de toekomst in petto heeft voor Amicia en Hugo, en ik ben ook nog enthousiaster om te zien hoe het paar het doet als oudere en een beetje wijzere individuen. In combinatie met het feit dat het vervolg een echte new-gen game is (het komt niet naar PS4 en Xbox One), hoop ik dat Asobo Studio echt over de top gaat met zijn visuals en levelontwerp, allemaal om een filmische ervaring te serveren die neemt wat Innocence briljant maakt en verdubbelt.

Als je nog niet de kans hebt gehad om A Plague Tale: Innocence te bekijken, raad ik je ten zeerste aan om dit te doen voordat Requiem in oktober van dit jaar landt. Gezien het feit dat je Innocence in ongeveer tien uur kunt verslaan, met een goede hoeveelheid verkennen ingebakken in dat tijdsbestek, en rekening houdend met het feit dat de game beschikbaar is op Game Pass (voor pc en console) en dat het vervolg ook op de eerste dag beschikbaar zal zijn op de service, zou ik zeggen dat er absoluut geen reden is om niet in te springen als je op zoek bent naar een echt bevredigende en vermakelijke manier om een weekend door te brengen. Geloof me, het zal de moeite waard zijn.

A Plague Tale: InnocenceA Plague Tale: Innocence

Als je nog niet de kans hebt gehad, kun je hier het eerste deel in Beating the Backlog lezen, waar ik in mijn ervaring met Marvel duik.